اولین های فجر 38 درام های اجتماعی بودند

به گزارش انوار بلاگ، ظهر دیروز، رویدادی شروع به کار کرد که محفل هنرمندان و علاقه مندان به هنر هفتم را در روز های سرد و زمستانی بهمن گرم و بازار نقد و حاشیه را داغ کرد. با شروع سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر اهالی رسانه در پردیس سینمایی ملت گرد هم جمع شدند تا به تماشای فیلم های سینمایی راه یافته به جشنواره بنشینند.

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، ظهر دیروز، رویدادی شروع به کار کرد که محفل هنرمندان و علاقه مندان به هنر هفتم را در روز های سرد و زمستانی بهمن، گرم و بازار نقد و حاشیه را داغ کرد. با شروع سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در نخستین روز از دهه فجر انقلاب اسلامی، اهالی رسانه در پردیس سینمایی ملت گرد هم جمع شدند تا در کنار عوامل و سازندگان فیلم، به تماشای فیلم های سینمایی راه یافته به جشنواره بنشینند.

تفاوت برنامه ریزی در اکران فیلم های فجر برای اهالی رسانه، تغییر سانس نمایش مستند بود که از سانس ابتدایی به سانس آخر تغییر زمان داد. همچنین بر اساس قرعه کشی اجرا شده، در روز نخست، به ترتیب سه کام حبس به کارگردانی سامان سالور، قصیده گاو سفید به کارگردانی بهتاش صناعی ها و عامه پسند به کارگردانی سهیل بیرقی در سالن های سینما ملت به نمایش گذاشته شد.

در اولین روز از برگزاری فجر 38، نمایش فیلم اول با کمی تأخیر انجام شد که البته همین تأخیر چند دقیقه ای، آن چنان برنامه نشست های خبری و اکران فیلم های بعدی را تحت تأثیر قرار داد که فشردگی برنامه، فرصت استراحت چند دقیقه ای را نیز از خبرنگاران گرفت.

زنگ اول جشنواره با یک درام اجتماعی به صدا در آمد

همیشه اولین ها، خوب در خاطر می مانند و حتی می توانند ضربه اصلی را به شالوده کار بزنند. همه برای تماشای فیلم اول، هم آمادگی ذهنی و روحی دارند و هم ذوق که این نقطه قوتی است برای هر فیلمی که قرعه به نامش بیفتد.

امسال هم قرعه به نام سه کام حبس افتاد. فیلمی که بیشتر تماشاگران تا انتهای اکران آن در سالن ماندند، اما می توان گفت که اولین فیلم فجر 38 نتوانسته بود افکار عمومی را قانع کند.

زمزمه هایی از شباهت این فیلم با فیلم لامپ 100 و دیگر فیلم های سینمایی درباره اعتیاد بین خبرنگاران شنیده می شد و مشخص بود که این فیلم نتوانسته آن طور که شایسته است، مورد تحسین و تشویق اهالی رسانه قرار بگیرد.

اما نخستین نشست خبری جشنواره فیلم فجر با یک دقیقه سکوت برای جانباختگان سانحه هواپیمای اوکراینی شروع شد. نشستی که طی آن سامان سالور (نویسنده و کارگردان)، ساسان سالور (تهیه کننده)، مسعود سلامی (مدیر فیلمبرداری)، مهدی ابراهیم زاده (صدابردار)، غزاله معتمد (طراح لباس) سحر شهامت (طراح صحنه)، محسن تنابنده، پریناز ایزدیار، متین ستوده و سمیرا حسین پور از بازیگران فیلم حضور داشتند.

سامان سالور در ابتدای سخنانش با اشاره به تحریم جشنواره توسط برخی از هنرمندان، تأکید کرد: بالاخره این جشنواره با وجود همه حرف و حدیث ها کار خود را شروع کرد.

او درباره تشابه بازی تنابنده در این فیلم با فیلم لامپ 100 نیز توضیح داد: بازی وی با فیلم لامپ 100 متفاوت است و انرژی او در همکاری فیلم عالی بود. او در مراکز مختلف درمانی که بیماران قلبی و سکته ای را پرستاری می کنند ملاقات کرد تا نقش آنان را بهتر ایفا کند.

گرچه نا خوانا بودن و یا بد خطی برخی از خبرنگاران که البته دلیل آن هم دلیلی جز سرعت عمل در نوشتن ندارد، محمود گبرلو مجری نشست خبری را در خواندن سوالات به دردسر انداخت، اما این نشست هم با ارائه سوالات به صورت شفاهی و یا کتبی پایان یافت.

قصیده گاو سفید، داستانی پر از صدا، ولی بدون موسیقی

زمان زیادی تا شروع سانس دوم نمانده بود و به همین دلیل خبرنگاران به سرعت خود را به طبقات رسانده و در صف طویل حضور در سالن قرار گرفتند. قصیده گاو سفید، فیلم پر سر و صدای سودای سیمرغ انتظار تماشاگران را می کشید. پر سر و صدا از آن جهت که به خاطر استفاده از افکت های صوتی در همان لحظات ابتدایی فیلم، صدا در فضای سالن می پیچید و پس از روشن شدن موضوع اصلی داستان نیز بیننده میخکوب شد تا خط سیر قصه را دنبال کند، اما در میانه های راه، کلاف جذب مخاطب در بین داستانک های فیلم گم شد و باعث شد تا تعدادی از تماشاگران، تماشای فیلم را نیمه کاره رها کنند.

در همان زمان نمایش فیلم هم پچ پچ های کم رمقی در سالن شنیده می شد که از نارضایتی بود و نقد بر آنچه در فیلم می گذشت. با این وجود کم نبودند کسانی که در هنگام خروج از سالن، کارگردان و نویسنده را به خاطر پیدا کردن این سوژه ناب تحسین می کردند.

نشست خبری سانس دوم، نسبت به سانس قبل هم نظم بیشتری به خود گرفته بود و هم مدیریت زمان بهتری داشت. بهتاش صناعی ها کارگردان این فیلم، انتخاب اسم فیلم را سمبلیک دانست و تأکید کرد که موضوع این فیلم درباره قانون اعدام است و حرف زدن در مورد هر قانونی ایراد ندارد.

خبرنگار در سوالی درباره نوع رفتار مینا بازیگر نقش اول فیلم پرسید که فاصله زیادی با الگوی زن ایرانی دارد. صناعی ها شخصیت مینا را یک زن ایرانی توصیف کرد که فردی در زندگی اش وارد می شود و دلباخته آن می شود.

نشست دوم هم در وقت قانونی به پایان رسید و نوبت به اکران فیلم عامه پسند با بازی فاطمه معتمد آریا و باران کوثری و به کارگردانی سهیل بیرقی رسید.

تجربه ای دیگر از موضوعات زنان در فیلم بیرقی

بیرقی که پیش از این با عرق سرد در جشنواره قبل حضور داشت امسال هم یک فیلم دیگر با موضوع زنان را به جشنواره آورد. این فیلم هم توانست تا حدود زیادی از تماشاگران را تا انتهای فیلم در سالن نگه دارد، اما به محض روشن شدن چراغ های سالن سینما متوجه شدیم که آخرین فیلم سودای سیمرغ در روز نخست جشنواره هم نتوانسته به مذاق مخاطبان منتقد خوش بیاید.

نشست خبری این فیلم ساعت 9 نیم شب و با حضور عوامل برگزار گشت. با وجود آنکه ساخت فیلم های من و عرق سرد و حالا عامه پسند این موضوع را در ذهن متبادر می کرد که بیرقی به موضوع زنان و چالش های آنان علاقه دارد او در این نشست تأکید کرد:نه برای زنان و نه علیه زنان فیلم می سازم و سعی می کنم به هیچ ایسمی گرایش نداشته باشم.

نخستین روز از فستیوال فیلم های ایرانی به پایان رسید و حالا باید منتظر اکران روز های آینده بود که آیا فیلم ها می توانند نظر منتقدین را به خود جلب کرده ویک قدم به سیمرغ فجر امسال نزدیکتر شوند؟